Keyif Veren Çalışmaktır

Bir öğrenci eğer sınavlara hazırlanıyorsa veya öğrenciliğin sınavla olan ilişkisinin farkına varmışsa, çalışmaktan zevk almak zorundadır. Test çözmek, not almak, denemeye girmek, yazılıya çalışmak onun için birer mutluluk kaynağı olmalıdır. Aslında öğrencinin içinde bulunduğu sosyal çevrenin ondan beklentisi de budur. Bu beklentiyi karşıladıkça öğrenci olmayı sonuna kadar ve başarılı olmayı hak etmiş demektir.

Öğrendikleriyle mutlu olan keyif alan öğrenci, öğrendiklerini kullandıkça ve unutmadan hatırladıkça mutlu ve huzurlu olmanın dayanılmaz hafifliğini yaşamaktadır. Mutluluk artıkça, çalışma artmakta. Çalışma başarıyla sonuçlandıkça mutlu olunmaktadır.

Çalışmayı eğlenceli hale getirdikçe veya ondan zevk almaya başladıkça sadece yeni konuları rahatlıkla öğrenmekle kalmaz, ders çalışma programını geciktirmeden yerine getirmeye çalışır ve bundan mutlu olur, keyif alır.

Bu ifadeler bir öğrenci için anlamlı hale geldikçe inanın, ders çalışmak için masanın başına oturmak iştahla beklenen bir tatlıya benzer. Çalışıldıkça keyfi yanında taşıyan bir süreç haline gelir. Problem çözmek ve onlarla başa çıkmak veya önceden çözemediklerini artık çözüyor olmak keyif verir, mutluluk verir. Okumaktan, çalışmaktan problem çözmekten, araştırma yapmaktan sıkılmayalım onlardan keyif almayı yaşayalım ve kabul edelim.

Bilhassa öyle keyif alalım ki ders çalışmak, ödev yapmak veya yeni şeyler öğrenmek bizi mutlu eden ve vazgeçemediğimiz bir iş olarak ortaya çıkmış olsun. Kısacası çalışman bize keyif veren bir iş haline gelsin.

Bunun için mutlaka istekli olmalıyız. Ders çalışmaya karşı bir ilgimizin olması gerekir. Hevesli olmak, arzulayan olmak ve heves etmek çok önemlidir. Heves çalışmayı istemek ile olur. Bunun oluşması için gerekli olan potansiyel içimizde mevcuttur. Önemli olan onu dışarıya çıkarmaya çalışmaktır veya çıkmasına müsaade etmek onu bastırmamaktır. Bilelim, isteyelim ve harekete geçelim.